، دلشان خوش بود قایقرانی رفع تعلیق شده و می توانند در مسابقات جهانی شرکت کنند. تمریناتشان را با جدیت برخی ها در ایران و برخی ها هم در خارج از کشور دنبال کردند به امید کسب مدال، اما همه چیز در مدت زمان کوتاهی از دست رفت و ورزشکاران آب‌های آرام نتوانستند در مسابقات جهانی کانادا به دلیل عدم صدور روادید شرکت کنند.

مسئله ای که به شدت ناراحتی همه ورزشکاران از جمله آرزو حکیمی، قایقران المپیکی ایران را به دنبال داشت که وی به شدت به عملکرد فدراسیون واکنش نشان داد.

* همه شرایط برای حضور در مسابقات جهانی مهیاست!

پس از برکناری احمد دنیامالی از ریاست فدراسیون و تعلیق قایقرانی، ورزشکاران ایرانی عملا بسیاری از مسابقات را از دست دادند، اما پس از استعفای اسبقیان و روی کار آمدن خسرو ابراهیمی، وی در نشستی خبری اعلام کرد که قایقرانی رفع تعلیق شده است و همه شرایط مهیاست تا ورزشکاران به مسابقات برون مرزی اعزام شوند. در همین شرایط بود که آرزو حکیمی و محسن شادی دو ورزشکار ایران در آبهای آرام و روئینگ با حمایت رئیس سابق فدراسیون راهی ازبکستان و چین شدند تا بتوانند با برگزاری اردوهایی در خارج از کشور برای ایران افتخارآفرین باشند.

* ماجرای نرفتن به کانادا چیست؟ عدم صدور روادید یا...

گرچه برخی شایعات از جمله نبودن بودجه و مشکلات مالی برای اعزام نشدن ورزشکاران مطرح بود، اما ماجرا از اینجا شروع شد که اعضای قبلی فدراسیون قایقرانی با مذاکراتی که با مسئولان کنونی فدراسیون داشتند اسامی ورزشکاران اعزامی به مسابقات جهانی را اعلام کردند و ثبت نام ها انجام شد، اما بعد از مدتی مسئولان کنونی فدراسیون اعلام کردند تمایل دارند خودشان این ثبت نام ها را انجام داده و اسامی را اعلام کنند.

با وجود اینکه مدت زمان زیادی برای اعلام آمادگی در این مسابقات باقی نمانده بود اما مسئولان قایقرانی ترجیح دادند برای اینکه نشان دهند در فدراسیون جهانی اعتبار دارند این کار را خودشان انجام دهند. از همان ابتدا هم مشخص بود که این پروسه زمان بر است و مدتی زمان می برد تا فدراسیون جهانی ثبت نام ها را انجام داده و برای ورزشکاران ایرانی دعوت نامه بفرستد.

مهمترین کار گرفتن ویزاها بود. برای این کار هم دو شهر آنکارا و ابوظبی در نظر گرفته شدند، اما از همان ابتدا هم مشخص بود اقدام از طریق ابوظبی کار را سریع تر پیش می برد، اما مشخص نیست مسئولان فدراسیون ایران به چه دلیل از طریق ترکیه اقدام کردند به طوری که حتی نماینده ایران را به داخل سفارت راه ندادند، همین امر باعث شد تا آنها نتوانند برای ورزشکاران ویزا بگیرند و به همین راحتی قایقرانان ایران شانس حضور در مسابقات جهانی را از دست دادند.

تلاش های ورزشکاران ایرانی با دعوای مسئولان به راحتی نقش برآب شد و تنها چیزی که بر جای ماند حسرت بود و ناامیدی و ناراحتی.

مسئولان کنونی فدراسیون قایقرانی می دانستند با وجود ثبت نام دنیامالی برای حضور ایران در مسابقات جهانی، باطل کردن ثبت نام ها و اقدام مجدد زمان بر است، اما سوال این است که چرا چنین کاری انجام دادند؟ آیا می خواستند نشان دهند فدراسیون قایقرانی تعلیق نیست؟ می خواستند نشان دهند فدراسیون خودش کارها را انجام داده؟ حضور یا عدم حضور ورزشکاران مهم نبود؟

خسرو ابراهیمی، سرپرست فدراسیون قایقرانی در این خصوص به فارس گفت: «صادر نشدن ویزاها نه مشکل ماست نه کمیته برگزاری مسابقات، بلکه به دلیل اینکه سفارت کانادا در آنکارا مشکل داشت این ویزاها صادر نشد.»

به هر حال فرصت به پایان رسید و این مسابقات در حالی اواخر مرداد برگزار می شود که ایران نماینده ای نخواهد داشت. به همین سادگی!