در برنامه تلویزیونی خیلی راحت مربی خارجی را دائم‌الخمر معرفی کردند تا برخی حقایق بیان نشود.

، زلاتکو کرانچار، اسمی که این روزها پس از شنیدن نامش کم تر مخاطبی به ویژه آنهایی که فوتبال را پیگیری می کنند به توانایی های فنی اش در تیم ملی کرواسی، مونته نگرو و در باشگاه های دیناموزاگرب، پرسپولیس، سپاهان شکی ندارند  و فقط یک واژه است که ذهن را درگیر می‌کند؛ الکُل.

واژه ای که شاید هر مربی خارجی دیگری هم که به جای زلاتکو از سوی حبیب کاشانی برای هدایت تیم امید معرفی می شد، با آن آشنا شده بود.

اصلا داستان جای دیگری بود و اختلاف ها آنجاهایی بودند که شاید روح مربی کروات هم از آنها بی خبر بود؛ جایی که فدراسیون و وزارت ورزش اختلاف داشتند،‌اما بهانه ها جور نبودند.

آنجایی که حاج حبیب ناگهانی شد مدیر تیم‌های امید ایران،‌غافل از آنکه زاویه به مدیرعامل سابق پرسپولیسی ها بیشتر از آن چیزی بود که فکرش را می کردند،‌اما ورود کرانچار به این کارزار داغ فرصت را برای حمله فراهم ساخت.

بحث آمدن کرانچار هم کمیته نظارت و ارزشیابی بر مربیان خارجی در وزارت ورزش را فعال کرد و همچنین بهانه ای شد تا زهر چشمی از کفاشیان و دوستانش گرفته شود.

به هر حال طبق آخرین گزارش مسئولان، کرانچار حالا دائم الخمر است و دفاع کردن از مربی کروات کار راحتی نیست. اینکه بخواهی از مردی بنویسی که با الکل زندگی می کند و می خواهد با حالت غیر عادی هدایت جوانان این مرز و بوم را هدایت کند، واقعا کار دشواری است؛ اما سوال های هستند که به شدت ذهن را درگیر خود کرده‌اند؛

اگر کرانچار دائم الخمر است پس چطور در رفتارش و حتی در جلسات تمرینی تیمهای پرسپولیس و سپاهان کسی چیزی ندیده است