می‌شود یکشنبه روز متفاوتی برای فوتبالدوستان ایرانی باشد؟ دربی ۷۹ پر است از حضور باتجربه‌ها و تازه‌واردها.

، نوشتن از دربی این روزها نه خیلی راحت است نه خیلی سخت. راحت نیست چون بازی های اخیر دو تیم انگیزه ای برای نوشتن نگذاشته است و اصلا چیز فنی قابل گفتنی وجود ندارد. سخت هم نیست چون وقتی دو تیم در زمین حرف تاکتیکی ندارند فشار آوردن به مغز و فکر خیلی کار سختی نیست تا بخواهیم به لحاظ فنی تحلیلی داشته باشیم.

در هر حال هر چقدر هم که مطالبه هواداران و یا حتی رسانه ها از دربی چیزی فراتر از این روزهای فوتبال ایران باشد و دو تیم نتوانند این مطالبه را پیاده کنند اما دربی همیشه دوست داشتنی است. شاید خیلی از مدیران سرخابی دوست نداشته باشند که این بازی هیجانی داشته باشد اما مدیران دو تیم نمی دانند اگر امروز بر جایگاه و صندلی مدیریت استقلال و پرسپولیس تکیه زده اند و متوجه شده اند خیلی ها برای رسیدن به این مقام دست و پا می زنند به خاطر همین هیجانات است و اگر روزی کسی دنبال کشتن این هیجان باشد در واقع باید اول دو دستی آن صندلی را تقدیم کند و برود.

القصه، فردا هفتاد و نهمین شهرآورد را در پیش داریم. بازی که شاید خیلی ها امیدی به آن ندارند و معتقدند که 90 درصد این مسابقه هم مساوی تمام می شود اما ما را چاره ای نیست جز امید به خدا که بلکه یکی از دو کادرفنی ترس را دور بریزد و فوتبال ناب ایرانی را ترجیح به حفظ رکوردها و محبوبیت های کذایی روی سکوها بدهد.

..